20 Απριλίου 2015

Ο Σύνδεσμος Ύδρευσης  Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων ιδρύθηκε το 1968 από αρχικά 46 Κοινότητες, ως Σύνδεσμος Ύδρευσης Κοινοτήτων Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων (ΣΥΚΛΙ) τότε. Με τις μετέπειτα επεκτάσεις ο Σ.ΥΔ.Λ.Ι. σήμερα υδροδοτεί τμήμα του Δήμου Ιωαννιτών (πρώην Δήμους: Ανατολής, Μπιζανίου, Παμβώτιδος (Κατσικάς, Κουτσελιό), Περάματος, την Κοινότητα Νήσου, τρεις Δημοτικές Κοινότητες του Δήμου Ιωαννιτών (Μάρμαρα, Σταυράκι, Νεοχωρόπουλο), το Νοσοκομείο Χατζηκώστα, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, το Πανηπειρωτικό Στάδιο Ηπείρου στην Ανατολή, τμήμα του Δήμου Ζίτσας (πρώην Δήμους: Πασσαρώνος, Ζίτσας και Εκάλης), τμήμα του Δήμου Δωδώνης (Τοπικές Κοινότητες Σερβιανών, Αυγού, Μολυβαδιάς και Επισκοπικού), καθώς και 300 μεμονωμένες βιομηχανικές, κτηνοτροφικές, πτηνοτροφικές μονάδες και οικίες στις ανωτέρω περιοχές.
Τα δίκτυα του Συνδέσμου επεκτείνονται σε συνολικό μήκος μεγαλύτερο των 300 χλμ μέσω από τα οποία παρέχονται ετησίως περισσότερα από 9.000.000 κυβικά και κατά μέσο όρο 20.000 κυβικά πόσιμο νερό ημερησίως, που αυξάνονται σε 40.000 κυβικά τις ημέρες των μεγάλων καταναλώσεων του καλοκαιριού, νερό που αντιστοιχεί για ανάγκες οικιακής ύδρευσης σε 130.000 κατοίκους. Νερό όμως το οποίο καταναλώνεται όχι μόνο σε ανάγκες ύδρευσης αλλά και οικιακής άρδευσης, δημιουργώντας προβλήματα στην ομαλή υδροδότηση.

Από αυτά τα πράγματι εντυπωσιακά μεγέθη αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο Σύνδεσμος Ύδρευσης Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων είναι από τους μεγαλύτερους φορείς ύδατος όχι μόνο στον Νομό αλλά και σε όλη την Ήπειρο, συμβάλλοντας στην οικιστική και εμπορική ανάπτυξη του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων αλλά και διασφαλίζοντας την ποιότητα ζωής.
Το νερό του Σ.ΥΔ.Λ.Ι. ελέγχεται τακτικά με βάση την κείμενη νομοθεσία, λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα για τον καθαρισμό και την προστασία και έτσι διασφαλίζεται η ποιότητά του προς τους καταναλωτές.

Ο Σύνδεσμος από την ημέρα της ίδρυσής του μέχρι σήμερα αυξάνει συνεχώς το μέγεθός του, παρέχοντας ποιοτικό πόσιμο νερό στους κατοίκους του Λεκανοπεδίου και επιτελεί κοινωνικό έργο υδροδοτώντας απομακρυσμένους και δυσπρόσιτους οικισμούς και μονάδες του Λεκανοπεδίου, εφαρμόζοντας κοινωνικά και όχι μόνο οικονομικά κριτήρια, συμβάλλοντας στην ποιότητα της καθημερινής ζωής και στην οικονομική ανάπτυξη.